پژوهش حاضر با هدف بررسی مسئولیت پذیری والدین در امر آموزش دانش آموزان در امر تحصیلی انجام شد. محققان آموزشی سه نوع فعالیت که نشاندهنده جامعهپذیری تحصیلی والدین در محیط خانه است را شناسایی و مفهوم-سازی کردهاند؛ اولین فعالیت دربرگیرنده ساختاربندی زمان قابلدسترس برای فعالیتهای آموزشی است. این بخش شامل مدیریت زمان پس از مدرسه نظیر میزان وقتیکه کودک صرف تماشای تلویزیون یا بازی میکند، بردن کودک به کتابخانه، موزه و زمینبازی و مدیریت زمان ملاقات با دوستان است. فعالیت دوم شامل مدیریت کار کودکان بهمنظور افزایش عملکرد تحصیلی است. این بخش شامل انجام تکالیف مدرسه در خانه، مدیریت زمان آمدن دانشآموز از مدرسه تا خانه و تأکید بیشتر بر پیشرفت آموزشی مبتنی بر مدرسه است. فعالیت سوم بر تسهیل فهم کودکان از فعالیت و ارزشهای آموزشی متمرکز است. این پژوهش به شیوه مروری و با استفاده از اده های کتاب خانه ای انجام شد. نتایج نشان داد بدون تردید یکی از وظایف اصلی مدارس درگیر کردن و مشارکت دادن والدین در امور تحصیلی فرزندانشان است. در همین رابطه، تیفانی خاطرنشان میسازد، اگر بین مشارکت والدین و پیامدهای تحصیلی دانش آموزان یک رابطه معتبر وجود دارد، مدارس برای افزایش مشارکت والدین مسئول هستند.