در سالهای اخیر گسترش بیرویه و سریع نواحی شهری به همراه تراکم و تمرکز بیشازحد جمعیت در محدودههای کلانشهری ایران، تداوم حیات سالم شهری را در ابعاد مختلف با مخاطره و چالشهای جدی مواجه نموده است که از مهمترین آنها ناکارآمدی اغلب سیستمهای حملونقل اجرا شده است. با به کارگیری چنین رویکردی در فضاهای شهری، با گذشت زمان شهرها دیگر توان ارائه خدمات لازم به شهروندان خود را در چارچوب محدوده فضایی و جغرافیایی خود نداشته بنابراین توسعه فضاییِ مطلوب با تأکید بر مفاهیمِ رشدهوشمند شهری را به عنوان چارهای برای پایان بخشیدن به بیبرنامگی توسعه فیزیکی شهرها و علیالخصوص ارتقای کیفیت حملونقل می توان مدنظر قرار داد. هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر ارتقای کیفیت حمل ونقل در محلات شهری با رویکرد رشد هوشمند در محله نیاوران تهران است. بازه زمانی برداشت اطلاعات میدانی این پژوهش بین سالهای 1394 تا 1395 است. برای این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است و از روش میدانی و توام کتابخانهای بهره گرفته شده است؛ و به طور دقیقتر در روش میدانی از مشاهده و برداشتهای میدانی استفاده شده است و روش کتابخانهای که در کنار روش میدانی به کار گرفته شده است. همچنین از روش تحلیل سلسله مراتبی ایاچپی برای تحلیل یافتههای پژوهش استفاده شده است. با بررسی محلهی نیاوران به عنوان مورد مطالعه نتیجه گرفته شد که مناطق و محلاتی که به اصول و زیرمعیارهای مرتبط به رویکرد رشد هوشمند نزدیکتر میباشند از لحاظ کیفیت حملونقل در وضعیت مطلوبتری خواهند بود.