هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه کیفیت زندگی،شادکامی،حمایت اجتماعی با بهزیستی اجتماعی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی می باشد. روش اين تحقيق، توصيفي- همبستگي بود.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی به تعداد 12000 نفردرسال تحصیلی96- 95 می باشد که از این تعداد 375 نفر طبق جدول مورگان نمونه گیری شدو همچنین برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. برای جمع آوري اطلاعات از پرشسنامه های کیفیت زندگی 26آیتمی، شادکامی آکسفورد، حمایت اجتماعی (مقیاس خانواده) مری پروسیدانو و کنیت هلر و بهزیستی اجتماعی کیز، استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون همبستگی پیرسون ورگرسیون چندگانه استفاده گردید نتایج پژوهش نشان داد که: همبستگی بین کیفیت زندگی و حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی و بهزیستی اجتماعی ، شادکامی و بهزیستی اجتماعی، حمایت اجتماعی و بهزیستی اجتماعی در سطح 01/0 > p معنادار است. هچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مدل استفاده شده برای پیش بینی بهزیستی اجتماعی معنادار است ومتغیرهای مذکور در مجموع 2/35 درصد از واریانس بهزیستی اجتماعی را تبیین میکنند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است با بهبود کیفیت زندگی،شادکامی،حمایت اجتماعی دانشجویان وتاثیرات مثبتی که این مولفه ها برروی سلامت روان وجسم و بهزیستی اجتماعی می گذارد می توان روی این قشر جوان تحصیل کرده وآینده ساز جامعه برای پیشرفت کشوربرنامه ریزی مناسب کرد.